Martin Ackermann: “Klimaatadaptatie? Bescherm jezelf"

Om de klimaatverandering te beperken moeten we niet alleen de toekomstige uitstoot van verontreinigende stoffen compenseren, maar ook de historische uitstoot.
Eén oplossing zou die van een soort "atmosferische stofzuiger" kunnen zijn. Laten we overtollige koolstofdioxide uit ons luchtruim verwijderen. Maar wat doen we er daarna mee?
In plaats van koolstof uit ruwe olie te halen voor polymeren, medicijnen, vezels, brandstoffen en soortgelijke producten, gebruiken we CO2 uit de atmosfeer.
Dit is een eenvoudig idee, maar technisch gezien uiterst uitdagend en vormt de basis van EMPA's nieuwe onderzoeksinitiatief genaamd “Mining the Atmosphere”.
Martin Ackermann, directeur van EAWAG, dat op dit gebied samenwerkt met de Zwitserse Federale Laboratoria voor Materiaalwetenschappen en Technologie, legt uit waarom het vooral een watercrisis is, wat er moet gebeuren om deze aan te pakken en wat er uit de kas kan worden geproduceerd. gas-CO2.
Martin Ackermann is sinds 2006 hoogleraar aan de Zwitserse National Science Foundation aan de ETH Zürich, sinds augustus 2008 universitair hoofddocent en sinds 2015 hoogleraar microbiële systeemecologie.
Geboren in Schwyz in 1971, studeerde hij biologie aanUniversiteit van Bazel en promoveerde in de Rijnlandse stad bij Urs Jenal en Steve Stearns op veroudering bij bacteriën.
Na zijn doctoraat werkte hij twee jaar als postdoc bij Lin Chao aan UC San Diego. In 2004 sloot hij zich aan bij de groep van Sebastian Bonhoeffer aan de Polytechnische Universiteit van Zürich.
De groep van Martin Ackermann werkt aan fundamentele vragen die verband houden met de ecologie en evolutie van bacteriën: over interacties binnen en tussen soorten, over hoe bacteriën omgaan met voortdurend veranderende omgevingen, en over hoe de eigenschappen en functies van microbiële gemeenschappen voortkomen uit de activiteiten van individuele cellen en de interacties daartussen.
Het team van het hoofd van het Zwitserse Federale Instituut voor Aquatische Wetenschappen en Technologie werkt vaak op celniveau en vraagt ​​zich af hoe dit perspectief inzichten oplevert die met populatie-experimenten niet verkregen konden worden.
Het doel van ETH Zürich is om de basisprincipes met modellen in het laboratorium te ontwikkelen en deze concepten vervolgens in meer natuurlijke situaties te testen.
Naast de algemene doelstellingen van het onderzoeksinstituut is het uiteindelijke doel van Martin Ackermann het verdiepen van ons begrip van de biologie van bacteriën in de natuur (inclusief gastverenigingen) en het verschaffen van praktische inzichten voor de controle en exploitatie van bacteriële activiteiten.
Afgezien van de biologie is de directeur ook de juiste persoon om het onderwerp kooldioxide-afvang te bespreken en de samenwerking van de EAWAG die hij leidt met EMPA.

Koolstofdioxide is een hulpbron en de atmosfeer is zijn… ‘mijn’
Tanja Zimmermann: “We proberen energie te ‘materialiseren’”

Oplossingen vinden voor de klimaatcrisis en de atmosfeer gebruiken als een soort ‘mijn’ om CO2 te extraheren en kostbare materialen te produceren: dit is geen sinecure. Ben jij niet bang om niet aan de verwachtingen te kunnen voldoen?

“Allereerst een persoonlijke inschatting: we zijn niet op de goede weg. Doelstellingen voor efficiënte klimaatbescherming, zoals nuluitstoot in 2050, zijn momenteel ver weg. Bovendien is er nog een grote inhaalslag te maken op het gebied van klimaatadaptatie, dat wil zeggen ons vermogen om op passende wijze te reageren op de opwarming van de aarde, die voortdurend verandert. Er is dus nog veel te doen. En het is voor ons beter om zo snel mogelijk te beginnen...".

En kunnen EMPA en EAWAG deze enorme taak alleen aan?

“We waarderen de samenwerking met EMPA in het algemeen, maar vooral op het gebied van het klimaatvraagstuk enorm. We willen onze gezamenlijke campus versterken als plek waar we intensief werken aan klimaatoplossingen. Om ze te ontwikkelen, is het noodzakelijk om alle beschikbare krachten te combineren, van fundamenteel onderzoek, waarin de twee Polytechnics Federalen (Lausanne en Zürich, red.) zijn bijzonder sterk in de overdracht van nieuwe kennis naar praktische toepassingen, of het nu gaat om nieuwe technologieën of de wetenschappelijke basis voor nieuwe regelgeving en wetten. Binnen het ETH Domein vullen we elkaar perfect aan.”

Zware metalen in Groenlandse rivieren: de nieuwe studie…
Koolstofafvang en -opslag: hoe moeten we CO2 gebruiken?

Welke specifieke bijdrage kan onderzoek bieden aan het oplossen van de klimaatcrisis?

“Als we het over klimaatonderzoek hebben, denken we meestal aan metingen en modellering, dat wil zeggen het beschrijven van het probleem. Hoewel dit absoluut essentieel is, hebben we nog iets meer nodig: oplossingen. We kunnen grofweg twee soorten reacties op de klimaatcrisis onderscheiden. Enerzijds de bescherming of mitigatie van het klimaat, d.w.z. de technologieën en politieke strategieën om de uitstoot van broeikasgassen te verminderen en CO2 uit de atmosfeer te verwijderen, zoals beoogd door het ‘Mining the Atmosphere’-project. Aan de andere kant klimaatadaptatie, om de schadelijke effecten van de opwarming van de aarde op natuurlijke en menselijke ecosystemen te beperken of te minimaliseren, zoals bescherming tegen extreme weersomstandigheden. Om het maar bot te zeggen: aanpassing aan het klimaat bestaat uiteindelijk uit het beschermen van zichzelf, dat wil zeggen: zorgen voor het eigen welzijn. Klimaatbescherming is altruïstisch en heeft een mondiale impact. We hebben beide nodig, niet het een of het ander.”

Wat is de rol van EAWAG als aquatisch onderzoeksinstituut in dit alles?

“Volgens de Verenigde Naties is klimaatverandering in de eerste plaats een watercrisis. Het is waar dat het klimaat opwarmt, maar hierdoor veranderen ook de beschikbaarheid van water en de neerslagpatronen. De winters worden natter, de zomers heter en droger. Dit betekent dat we met twee problemen tegelijk worden geconfronteerd: in de winter kunnen extreme hoeveelheden water in de vorm van hevige regenval aankomen en ernstige schade aanrichten, terwijl er in de zomer op sommige plaatsen te weinig water is. We moeten daarom de schade als gevolg van extreme regenval beperken en tegelijkertijd een deel van het water bewaren voor de zomer. Daarom hebben we het klimaat gedefinieerd als een van de belangrijkste thema’s bij EAWAG, wat in het verleden minder expliciet was”.

In Blockchain kooldioxide afvangen en hergebruiken
Wat gaat een CO2-neutraal Zwitserland kosten?

Wat is ongeveer uw werkschema?

“Momenteel onderzoeken we samen met onze partnerinstituten in het ETH-domein waar we het beste kunnen samenwerken, bijvoorbeeld op het gebied van water en klimaatadaptatie.”

Op welke specifieke behoeften wil je inspelen?

“Een voorbeeld: we zijn in Bern een realistisch laboratorium aan het opzetten, waar we samenwerken met overheden, bewoners en onderzoekspartners. Het doel is om de wijk zo aan te passen dat het leven over 15 jaar nog steeds prettig en veilig kan zijn, dankzij de blauwgroene infrastructuur en de integratie van water en vegetatie in de wijken. Dit alles zodat mensen voorbereid zijn op extreme weersomstandigheden en tegelijkertijd over voldoende water en verkoeling beschikken in de zomer.”

Innovatie en duurzaamheid: dat is de nieuwe campus in Dübendorf
Martin Eichler: “16,3 miljard voor koolstofafvang en -opslag”

Nieuwe onderzoeksinitiatieven moeten ook gefinancierd worden. Waar komen de fondsen vandaan?

“Zoals ik al zei, hebben we het onderwerp klimaatbescherming en -aanpassing gedefinieerd als een strategische focus en we zullen het zeker dienovereenkomstig ondersteunen, ook op economisch gebied.”

Waarom is het belangrijk dat Zwitserland op dit gebied een voortrekkersrol speelt?

“Er zijn twee aspecten aan klimaatbescherming: het eerste is verantwoordelijkheid. Als welvarend en zeer innovatief land met een even hoge CO2-uitstoot heeft Zwitserland een grotere verantwoordelijkheid, die het ook moet vervullen. Het tweede is een economisch argument: innovaties op het gebied van klimaatbescherming en -adaptatie hebben een enorm potentieel en zouden een gigantische markt voor de Zwitserse industrie kunnen worden. In de context van klimaatadaptatie is er nog een factor: alle sectoren van ons land zullen veranderen als gevolg van de klimaatverandering: de landbouw, de bergen, de nederzettingen. Het is daarom in het belang van Zwitserland om zich voor te bereiden op en zichzelf te beschermen tegen de negatieve gevolgen van klimaatverandering..."

In Zwitserland worden grotere gebouwen gebouwd met aerogel
CO2 afvangen en opslaan: 5 strategieën op weg naar net zero.