Expeditie naar de Galápagos om internationale wateren te beschermen

Het Arctic Sunrise-schip van Greenpeace op een wetenschappelijke missie naar de bekende Ecuadoraanse archipel om te vragen om de uitbreiding van het beschermde mariene gebied

Een wetenschappelijke missie om de oceanen van de wereld te beschermen
Wetenschapper Paola Sangolqui van de Jocotoco Conservation Foundation neemt milieu-DNA-monsters in internationale wateren tussen de Galápagos en Ecuador (Foto: Tomás Munita/Greenpeace)

In deze uren het schip Arctic Sunrise van Greenpeace is onderweg naar Colombia, na een expeditie van zes weken Galapagos eilanden. De missie naar de Colombo-archipel begon met als doel het belang van de bescherming van de zeeën en oceanen aan te tonen en luidkeels om de ratificatie van het Verdrag te verzoeken. Mondiaal Oceanenverdrag aangenomen door de VN en de uitbreiding van het Galápagos Zeereservaat.

De wateren rond het beschermde natuurgebied worden namelijk doorkruist door een leger van industriële vissersvaartuigen die de mariene habitats in de omgeving van de archipel ernstig in gevaar brengen en onmiddellijke bescherming vereisen. Daarom, zo stelt Greenpeace, kan de bescherming van de oceanen niet beperkt blijven tot nationale wateren: het is noodzakelijk om er een te creëren nieuw beschermd gebied op volle zee.

VN-Oceaanverdrag: Chili is het eerste land dat het ondertekend
De walvisambassadeurs van de oceaan bij de VN: het Maori-voorstel

Galápagos, een beschermd marien gebied moet worden uitgebreid
De Galápagos-eilanden worden tegenwoordig beschouwd als een levend museum van biodiversiteit en zijn bijna volledig een natuurpark: hier werd Charles Darwin geïnspireerd door de evolutietheorie (Foto: MM/Wikipedia)

Galápagos, een levend laboratorium dat nu onder druk staat

Le Galapagos eilanden ze staan ​​bekend om hun endemische soorten: reuzenschildpadden, landaalscholvers, zeeleguanen en meer dan 500 plantensoorten die zijn geëvolueerd om zich aan te passen aan de verschillende habitats van de opkomende landen van de archipel. In deze "kleine wereld" bereikt rond 1835 aan boord van de brik HMS Beagle, Charles Darwin hij vond inspiratie voor de evolutietheorie door de aanpassing van schildpadden en vogels te observeren.

In 1959, ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van Darwins werk, riep Ecuador dit uit het hele nationale park van de archipel, met uitzondering van de weinige bewoonde gebieden, die in die jaren minder dan 3 procent van het opkomende land uitmaakten. In 1979 werd deUNESCO uitgeroepen tot de Galápagoseilanden Werelderfgoed: Sindsdien wordt de Pacifische archipel als een soort beschouwd levend museum van biodiversiteit.

Veertig jaar later echter menselijke aanwezigheid op de eilanden is het invasiever geworden: tegenwoordig leven ze daar ongeveer 30 duizend mensen, waarnaar de 170 toeristen die elk jaar de Colombo-archipel bezoeken. Een situatie die de Ecuadoriaanse regering ertoe aanzette verdubbel de toegangsprijs voor de Galápagos om het massatoerisme te ontmoedigen door de middelen te richten op natuurbehoud.

Als we ons van het vasteland verwijderen, wordt de situatie echter grimmiger. DE zeeën rond de archipel ze zijn niet beschermd: “Hoewel de Ecuadoraanse regering in 1998 een beschermd zeegebied rond de Galápagos heeft gecreëerd dat zich uitstrekt over ongeveer 133.000 vierkante kilometer”, legt Greenpeace uit, “buiten dit zeereservaat de oceaan is niet beschermd”. Voorbij de nationale grenzen, de zee "wordt doorkruist industriële vissersvaartuigen die het leven in het gebied ernstig in gevaar brengen'.

Bedreigt het zeereservaat in het hart van de Stille Oceaan de visserij?
Er is een koraalsnelweg in het hart van de Indische Oceaan

Missie naar de Galápagos om internationale wateren te beschermen
De Greenpeace-expeditie naar de Galápagoseilanden onderzocht de biodiversiteit van de wateren rond het natuurreservaat, die onmiddellijke bescherming behoeven (Foto: Tomás Munita/Greenpeace)

De lovenswaardige Greenpeace-expeditie voor de kust van Ecuador

In de schepen Arctische zonsopgang van Greenpeace onlangs rondde hij zijn expeditie naar de Galápagoseilanden af. Tijdens de zes weken durende reis bestudeerde een team van wetenschappers van de Jocotoco Conservation Foundation, Charles Darwin Foundation, Galapagos Science Center en MigraMar, samen met rangers van het Galápagos National Park, de mariene habitats in de buurt van het beschermde gebied.

Door het gebruik van ROV's en BRUVS (stations die dieren aantrekken met aas zodat ze onder water kunnen worden gefilmd), hebben Greenpeace en haar partners de Seamounts bestudeerd, de onderwaterbergen die zowel binnen als buiten het zeereservaat van Galápagos te vinden zijn, en voerden enkele DNA-bemonstering uit het milieu om de aanwezigheid en verscheidenheid van mariene soorten te testen.

Het doel van de onderzoeken is om het belang van de bescherming van zeeën en oceanen aan te tonen en de behaalde successen te documenteren Galápagos zeereservaat en in mariene habitats nabij de archipel. De door wetenschappers verzamelde gegevens zullen dienen ter ondersteuning van het verzoek een nieuw beschermd marien gebied in te richten gelegen op volle zee, grenzend aan de zee die al rond de archipel bestaat. Er zijn inderdaad onbeschermde gebieden ernstig bedreigd door de industriële visserij.

De visserij doodt steeds meer haaien: het resultaat van het schokkende onderzoek
Door overbevissing bestaat er in de Atlantische Oceaan het risico dat hele visbestanden instorten

Greenpeace op de Galápagos voor de bescherming van de volle zee
De Greenpeace-expeditie naar de Galápagos-eilanden werd onlangs afgesloten met één doel: het verzoeken om dringende ratificatie van het Global Oceans-verdrag (Foto: Lewis Burnett/Greenpeace)

Global Oceans Treaty: ratificatie nog ver weg

Het doel van Greenpeace is het ondersteunen van de dringende ratificatie van het Oceaanbeschermingsverdrag een jaar geleden goedgekeurd door de Verenigde Naties, die de oprichting van mariene heiligdommen in internationale wateren mogelijk zal maken met als doel de 30 procent van de oceanen van de wereld in 2030.

Het document, dat ratificatie door zestig landen vereist om in werking te treden, heeft tot nu toe aan momentum gewonnen De formele toetreding van Chili, Palau e Seychellen. De weg is nog lang: "Het Galápagos Zeereservaat vertegenwoordigt een van de beste voorbeelden van mariene bescherming die momenteel wordt uitgevoerd. Maar het blijft een uitzondering, op een planeet waar slechts 3% van de oceanen volledig of efficiënt beschermd is'Legt hij uit Rut Ramos van de Greenpeace Protect the Oceans-campagne, aan boord van de Arctic Sunrise.

"Ten oosten van het reservaat ligt de mariene corridor van de oostelijke tropische Stille Oceaan”, legt Ramos uit, “een groot deel van de oceaan dat momenteel onder de jurisdictie van geen enkele staat valt en deel uitmaakt van een "onderwatersnelweg" die belangrijk is voor verschillende soorten die bijzondere bescherming behoeven, zoals haaien en zeeschildpadden'.

Daarom is het essentieel om het tempo van de ratificatie van het document te versnellen: “Het Oceaanverdrag biedt ons de mogelijkheid om deze situatie te veranderen, maar het moet zo snel mogelijk in de wet worden omgezet ratificatie door ten minste 60 landen”, besluit Ramos.

Een ongepubliceerde Atlas van Mariene Habitats voor de bescherming van de oceanen
WSense, zo bereikt het Internet of Things de diepten van de zee

Ratificatie van het Oceanenverdrag is urgent: de missie van Greenpeace
Paola Sangolqui (Jocotoco Conservation Foundation) brengt een BRUVS uit van de Arctic Sunrise in de internationale wateren van de Stille Oceaan (Foto: Tomás Munita/Greenpeace)

Red trekkende soorten door internationale wateren te beschermen

Onder de onderzoeken die worden uitgevoerd door wetenschappers aan boord van de Arctic Sunrise, bevindt zich de monitoring van migratieroutes voor haaien in het reservaat en in de wateren eromheen. Een recent rapport van het VN-Verdrag inzake trekkende soorten benadrukt dat één op de vijf trekkende soorten een risico van uitsterven. En op zee is de situatie bijzonder ernstig: 97 procent van de 58 vissoorten die zijn opgenomen in de Convention on Migratory Species (CMS) lopen een hoog risico met uitsterven. haaien, roggen en steur.

Om deze dieren in gevaar te brengen, moeten allereerst de industriële visserij in internationale wateren, vaak verborgen onder de radar anonimiteit: één zeer recente studie onthult dat over de 75 procent van de vissersvaartuigen opereren in de wereldzeeën is onzichtbaar. En rond het Galápagos Zeereservaat, zo wijst Greenpeace uit, is de aanwezigheid van spookschepen enorm.

Een steeds dreigender gevaar voor iconische habitats en soorten van de archipel, zoals walvis haai: die van de Galápagos behoren tot de grootste ter wereld, en de exemplaren die in het reservaat leven zijn voor 99 procent volwassen vrouwtjes.

In de beschermde wateren zijn ze veilig, maar net buiten de onzichtbare grenzen van het reservaat wachten ze op hen enorme vloten vissersboten, die ook niet per ongeluk vangen kwetsbare soorten zoals haaien, roggen en walvisachtigen. "Het is duidelijk dat we hebben meer mariene reservaten nodig in de internationale wateren, waar deze prachtige wezens migreren, en we hebben ze nu nodig”, legt Greenpeace uit.

Spookschepen: die stille explosie van de Blauwe Economie
Blue Hole: het drama van de wilde visserij in de betwiste zee

Een wetenschappelijke missie om de oceanen van de wereld te beschermen
Een grote blauwe reiger (Ardea Herodias) en Las Bachas, op het eiland Baltra: de bescherming van trekkende soorten, vooral op zee, vereist de ratificatie van het Global Oceans Treaty (Foto: Diego Delso/Wikipedia)