We hebben elkaar sinds gisteren niet meer gezien op Facebook

De risico's en onverwachte voordelen van het leven op sociale media

Onlangs ervoer ik op mijn homepage van Facebook nogal een vreemd iets. Ik heb de pagina vernieuwd en de eerste twintig contacten apart vermeld. De meesten had ik al meer dan een jaar niet gezien. Meer dan 50% van de onwetende deelnemers aan dit geïmproviseerde onderzoek. Sommige had ik al minstens 5/6 jaar niet meer gezien.

Het is waar, ik woon hier nu bijna een jaar België, en ik woon niet meer op de plek waar ik 30 jaar lang 80% van mijn netwerk heb laten groeien. Er is dus het feit dat je de straat op gaat en de mensen die je kent niet ontmoet. Maar als ik terugkom naar de mijne Sicilië, en het gebeurt vaak, ik ga graag veel rond, zonder rond te dwalen wie weet welke sociale evenementen. Ik kan ook prima op straat lopen. En de toevallige ontmoetingen die ik heb zijn allemaal uniek, maar altijd langs dezelfde lijnen.

1. Hey ben je hier tegenwoordig dus???
2. Wanneer ga je weer weg?
3. Ja, ja, ik zag dat je het op Facebook zette.

Hoewel ik de licentie geef, helemaal niet poëtisch, van die boodschapper in plaats van een meer geschikte "gepost", is dit de foto die ik zelf vaak tegenkom. En misschien staan ​​velen in mijn plaats stil bij de eerste twee punten. Misschien omdat ze het embleem zijn van vaagheid, van niet weten wat te zeggen. Want anders zou je niet aan een persoon, die dezelfde woonruimte als jij bewoont, vragen of ze er zijn. En vooral nummer 2. Mamma mia, vreselijk. Misschien ben ik net aangekomen, en ik verzeker je dat degenen die aankomen in hun geboorteplaats er nooit aan denken om te vertrekken. Dus wat weet ik als ik vertrek! Toch beweer ik a binnen enkele dagen.

Van pizzini tot sociale netwerken: zo woekert de maffia op internet

Facebook, de beste manier om morgen niet te verliezen wie je vandaag kent

Maar de derde observatie is van dodelijk belang. Het geeft aan hoe cruciaal de rol van een sociaal netwerk, in dit geval Facebook, is. Mensen zien je niet langer als onbereikbaar, ze weten niet eens dat je ver weg bent, omdat sociale netwerken een gedepersonaliseerde afstand hebben en daarom veel mensen voelen zich alleen in een menigte. Omdat hij misschien meer empathie kan voelen met degenen die duizenden kilometers verwijderd zijn, zonder dat ze op je schouders wegen, in plaats van zich dicht bij degenen te voelen die fysiek naast je staan.

Ik vind het heerlijk om op een ochtend een perron te verlichten en te kijken in welke stemming het is Luca, wat is het nieuwe idee van Carlo en wat maakte hem boos Mario. Velen verwarren deze geweldige kans met overlast. Ik ben niet iemand die alles post, maar ik concentreer me wel op een paar hoogtepunten van mijn dag en geef een hint aan wie er achter het scherm staat. Misschien heb ik een vonk geslagen Australië, misschien erin Oostenrijk iemand drukte door Vertaling bekijken, of mijn naaste dierbaren hebben gedurende een seconde of misschien langer gevoeld dat de afstand tussen ons vervaagt. Slechts één klik.

Hoe te leren zwemmen in de onrustige zee van nieuwe technologieën

Wat zijn de risico's van deze virtuele relatie

Alles mooi? Ja, misschien. maar de andere kant van de medaille is dat we het risico lopen de informatie van Luca, Carlo en Mario voor ons genoeg te maken. Aangezien ik ze meerdere keren per week lees, is het alsof we elkaar op het plein hebben ontmoet. En daarom heb ik ze misschien al een aantal jaren niet meer gezien. Ons zien elke dag, constant wetend wat ze doen en wat ze niet doen, bestaat het risico dat dit allemaal genoeg zal zijn.

Moeilijk om een ​​standpunt in te nemen? Wil je weten aan welke kant ik sta?

Eenvoudig. We leven in een snelle wereld waarin het veel gemakkelijker is om nieuwe mensen te ontmoeten dan vroeger. de kansen worden vermenigvuldigd: alleen zij die hun ogen sluiten zien niet. Deze virtuele menigte is een onmeetbare waarde: we hebben niet voor iedereen tijd. Laten we het in ons hoofd halen. En daarom is het goed om je te wijden aan belangrijke mensen, degenen die het geven quid echter naar jouw dagen Facebook ze gebruiken het heel weinig. Tegelijkertijd zorgt het hebben van een prikbord met al je vriendschappen ervoor dat je je minder alleen en minder ver van iedereen verwijderd voelt, en daarom kan deze relatie ook voldoende zijn. Accepteer het als een waarde, niet als een beperking. Er was eens dat je je klasgenoten van de middelbare school verloor. Vandaag is je kans om te zien hoe ze zijn veranderd. Elke dag.

Alles wat met sociale netwerken te maken heeft, moet voor zijn rol worden gerelativeerd, en alleen op deze manier zul je begrijpen dat je elkaar elke dag ziet Facebook met iedereen helpt het je de juiste mensen te kiezen met wie je vervolgens kunt genieten van de momenten, die gemaakt zijn met botten, adem en hart. Slechts één klik.

De omgekeerde verhouding tussen de moeilijkheidsgraad van studies en de vreugde van het resultaat